şaşdırmaq

f. Heyrətə salmaq, çaşdırmaq, sarsıtmaq. <Rzaquluxan:> . . Qızım, sənin adın yanımda çəkiləndə, arzu və amalımın natamam qaldığı gözümün önündə mücəssəm durur. Məni şaşdırıb qoyur. M. S. O..

◊ Ağlını şaşdırmaq (çaşdırmaq) – 1) ağlını əlindən almaq, dəli etmək. <Ustanın arvadı:> A kişi, cin-zad səni vurub, ağlını-zadını şaşdırmayıb ki, hədərən-pədərən danışırsan. Çəmənzəminli; 2) ağlı başından getmək, ağlı azmaq, başı xarab olmaq.